Yıllar önce bir çiftçi, fırtınası bol olan bir tepede bir çiftlik satın almıştı. Yerleştikten sonra ilk işi bir yardımcı aramak oldu. Ama ne yakındaki köylerden ne de uzaktakilerden kimse onun çiftliğinde çalışmak istemiyordu. Müracaatçıların hepsi çiftliğin yerini görünce, çalışmaktan vazgeçiyor, burası fırtınalıdır, siz de vazgeçseniz iyi olur diyorlardı…
Nihayet çelimsiz, orta yaşı geçkince bir adam işi kabul etti. Adamın haline bakıp ‘çiftlik işlerinden anlar mısın?’ diye sormadan edemedi çiftlik sahibi…
SAYILIR’ DEDİ ADAM, FIRTINA ÇIKTIĞINDA UYUYABİLİRİM!.
Bu ilgisiz sözü biraz düşündü, sonra boş verip çaresiz adamı işe aldı…
Haftalar geçtikçe adamın çiftlik işlerini düzenli olarak yürüttüğünü de görünce içi rahatladı.
Ta ki o fırtınaya kadar! Gece yarısı, fırtınanın o müthiş uğultusuyla uyandı.
Öyle ki, bina çatırdıyordu. Yatağından fırladı, adamın odasına koştu!
Kalk, kalk! Fırtına çıktı. Her şeyi uçurmadan, yapabileceklerimizi yapalım…
Adam yatağından bile doğrulmadan mırıldandı:
BOŞ VERİN EFENDİM, GİDİN YATIN!
İŞE GİRERKEN BEN SİZE FIRTINA ÇIKTIĞINDA UYUYABİLİRİM DEMİŞTİM YA. ..
Çiftçi adamın rahatlığına çıldırmıştı…
Ertesi sabah ilk işi, onu kovmak olacaktı,
ama şimdi fırtınaya bir çare bulmak gerekiyordu…
Dışarı çıktı, saman balyalarına koştu!
Aaa! Saman balyaları
birleştirilmiş, üzerleri muşamba ile örtülmüş,
ve sıkıca bağlanmışlardı…
Ahıra koştu!
İneklerin tamamı bahçeden ahıra sokulmuş, ahırın kapısı desteklenmişti…
Tekrar evine yöneldi.
Hayret! Evin kepenklerinin tamamı kapatılmıştı…
Çiftçi rahatlamış bir halde odasına döndü, yatağına yattı…
Fırtına uğuldamaya devam ediyordu. Gülümsedi ve gözlerini kapatırken mırıldandı:
Fırtına çıktığında da Uyuyabilirim…
Bir gün yolunuzu kaybeder ve karar vermek durumunda kalırsanız, bir çocuğun gözlerinin içine bakın, çünkü, bir çocuğun bir yetişkine her zaman öğretebileceği bir şeyler vardır…
Örneğin, nedensiz yere mutlu olabilirler, her zaman meşgul olabilecek bir şeyleri vardır ve elde etmek istedikleri şeyler için tüm güçleriyle savaşırlar…
Kızgınlıkla karar almayın, mutluluktan uçtuğunuzda söz vermeyin…ikisi de sarhoşluk anıdır, akıl başta değildir…
Bir gün yolunuzu kaybeder ve karar vermek durumunda kalırsanız…
Bir çocuğun gözlerinin içine bakın! cevapsız değilsiniz…
